Strijden voor gelijke kansen, is strijden tegen racisme

Ik schreef het nawoord van het nieuwe essay van @thomaspiketty ‘Racisme meten, discriminatie bestrijden’.

Daar waar hij in zijn meesterwerk ‘Kapitaal in de 21ste eeuw’ de onrechtvaardigheid van de groeiende vermogensongelijkheid wereldwijd stevig onder de aandacht heeft gebracht, betoogt hij in dit essay dat het bestrijden van kansenongelijkheid en het streven naar rechtvaardigheid niet mogelijk zijn zonder een stevig antidiscriminatiebeleid.

Een stelling waar ik mij van harte bij aansluit. Want in mijn werk als wethouder in Amsterdam zie ik dagelijks dat kansen niet alleen ongelijk zijn verdeeld, maar ook dat die ongelijkheid een kleur heeft.

De strijd tegen racisme en discriminatie is een taai gevecht met vele fronten. We zullen bestaanszekerheid moeten verbeteren, bewustzijn moeten vergroten, onze naïviteit ter discussie stellen en eerlijk durven zijn over ongewenste effecten van ons handelen. We zullen hard moeten optreden tegen expliciete vormen en tegelijk impliciete vormen niet moeten onderschatten. We zullen onze vooroordelen tegen het licht moeten houden, fouten uit het verleden erkennen en bereid moeten zijn om te leren en ons te verplaatsen in de ander. En bij dit alles zullen we ons moeten realiseren dat de strijd tegen racisme en discriminatie per definitie altijd te langzaam zal gaan voor de slachtoffers, hetgeen begrijpelijkerwijs hun woede wekt. Want het is en blijft onverteerbaar dat hele generaties zijn getroffen en nog dagelijks te maken krijgen met de schadelijke effecten van uitsluiting en achterstelling. Dit alles mag ons echter niet moedeloos maken, maar moet juist strijdbaarheid aanwakkeren.

Het essay is nu te koop in boekhandel, maar ook te beluisteren via Storytel.